Je bent niet de enige....
In het begin dacht ik dat ik de enige was wie dit overkwam. “Alle” andere mensen die gingen scheiden waren veel jonger en veel korter bij elkaar dan wij.
Maar toen ik mij er meer in ging verdiepen en mijn antennes richtte op lotgenoten kwamen er veel verhalen.
Verhalen die verassend veel leken op mijn verhaal in veel opzichten.
Dat heeft mij geholpen. Je voelt je minder een eenling, een uitzondering.
Maar deze verhalen kunnen je misschien ook wel verdrietiger maken dan je wellicht al bent.
Stop dan alsjeblieft direct met lezen. Dan ben je er - denk ik - (nog) niet aan toe.
Ik ben een man van 42 jaar. Mijn ex is 37 jaar. Wij kennen elkaar ruim 16 jaar, waarvan wij 15 jaar samengewoond hebben. Ruim 4 jaar geleden zijn wij in het huwelijk getreden.
Op 15 januari 2007 tijdens het avondeten deelde mijn ex mij mee dat hij niet meer verder wilde met onze relatie. Ik merkte al sinds de zomer van 2006 dat er een afstand tussen ons aan het groeien was. Ik heb regelmatig geprobeerd met hem te praten hierover. Het is ons niet gelukt om met elkaar te communiceren.
De laatste Kerst is een schijnvertoning geweest. Normaal gesproken genoten we van feestdagen met familie en vrienden. De laatste Kerst samen was een sfeerloos uitzitten van de dagen.
Mijn ex heeft begin januari jl iemand ontmoet, wat naar zijn zeggen het laatste duwtje geweest is. Met zijn nieuwe vlam is het tot op heden niets geworden.
Het kwam voor mij toch nog allemaal als een donderslag bij heldere hemel. Om eerlijk te zijn een tornado.
Mijn wereld storrte in. Tot overmaat van ramp kreeg mijn vader een week later een hartstilstand tijdens een dotterbehandeling. Met hem gaat alles gelukkig weer goed en is hij er helemaal bovenop gekomen.
Op 1 februari kwam mijn vader uit het ziekenhuis en toen kwam eigenlijk pas goed het besef van mijn relatiebreuk. Het werkte niet dat mijn ex en ik in hetzelfde huis bleven wonen; dus ik door de weeks bij mijn ouders en het weekend in ons huis.
Twee maanden geleden is mijn ex het huis uitgegaan. Ik heb mijzelf volledig op mijn werk gestort. De vrije momenten plande ik bomvol met afspraken. Ben o.a. het internet op gegaan en nieuwe contacten opgedaan. Ben gaan stappen en dus in feite in heftige mate op zoek gegaan naar een nieuwe partner.
Twee weken geleden kwam er een omslagpunt. Ineens namen emoties de overhand. Door mijn hoofd golven gedachten en gevoelens van: boosheid, verdriet, intens alleen zijn, verlaten voelen, onmacht, wanhoop, angst voor de toekomst, bang om alleen te blijven, ........
Het gaat met de snelheid van een op hol geslagen achtbaan. Het lijkt wel of ik er elk moment uitgeslingerd kan worden. Wat gebeurt er met me????? Al het verdriet van de wereld overkomt me nu. Ik heb niet de energie om er tegen te vechten; ik laat het gebeuren. Kom ik hier nog wel uit????
Ik neem nu tijd voor mijzelf. Ik koester mijn band met mijn ouders, familie en een club goede vrienden. Zonder hen red ik het absoluut niet.
Ik doorga de pijn en houd mijzelf voor, dat op een dag de zon in mijn leven weer zal gaan schijnen.
Wil je meer verhalen lezen, kijk dan hier: Verhalen van anderen
Op mijn blog schrijf ik regelmatig over alle zaken rondom een scheiding. Over de verwerking, maar ook over praktische zaken.
Klik hier om naar mijn blog te gaan.
Cambriana biedt hulp bij het verwerken van een scheiding.
Cambriana biedt je hulp aan in de vorm van een boek, een online hulpprogramma en bijeenkomsten.
Over het einde van een relatie en scheiden is veel geschreven.
Op deze pagina staan een aantal boeken, films en artikelen die je misschien kunnen helpen.
Lees verder
Deze website heb ik in eerste instantie gemaakt voor vrouwen die, net als ik, na een langdurig huwelijk opeens te maken kregen met een ongewenste echtscheiding.
Voor hen voor wie, totaal onverwacht, de bodem uit hun leven geslagen werd.
Hoewel deze site voornamelijk gericht is op vrouwen weet ik inmiddels vanuit de vele reacties die ik heb gekregen, dat deze site ook hulp biedt aan mannen in dezelfde situatie.
En ook vrouwen die een veel kortere relatie achter de rug hebben blijken veel aan deze site te hebben.
Uiteindelijk maakt het niet uit of je nu man, vrouw, jong of oud bent, je gaat allemaal min of meer hetzelfde proces door.